Als fan van een provincieclub is het niet altijd gemakkelijk. Slechte resultaten wisselen de goede resultaten soms met lichtsnelheid af. Degradatie lijkt ons niet zo snel te overkomen, maar ook Europees voetbal lijkt elk seizoen weer mijlenver uit zicht. Spelers die boven het maaiveld uitsteken zijn soms slechts passant en niet langer dan één seizoen te bewonderen, voordat de fans zich weer kunnen vergapen aan een nieuwe artiest voor één seizoen. Sinds dit seizoen blijkt dat overigens ook voor trainers te gelden. Ook de media en de analisten zien in de provincieclub een gemakkelijk slachtoffer om maar lekker eens met de grond gelijk te maken. Allemaal struikelen ze over elkaar heen met de inside kennis die ze wel of niet zouden bezitten en de een schreeuwt nog harder dan de ander om de provincieclub van een eventueel podium te schoppen.
Het was alweer een aantal jaar geleden dat Hakim Ziyech de overstap van sc Heerenveen naar FC Twente maakte. Voor vele fans had deze overstap een rare bijsmaak met name ook in de manier waarop deze overstap tot stand was gekomen, naast het feit dat op dat moment deze stap meer een stap zijwaarts in plaats van voorwaarts voelde. Bij zijn terugkomst in het Abe Lenstra stadion liet een groot gedeelte van de fans dat ook duidelijk merken. In mijn ogen niet nodig, maar het was wel te begrijpen. Het nadeel? Een getergde Ziyech die alleen maar beter ging voetballen die wedstrijd.
Een jaar later leken de verhoudingen iets meer bekoeld te zijn, totdat Ziyech een snoeiharde overtreding op het middenveld maakte. Net als elke andere speler die zo’n overtreding begaat, kreeg Ziyech dit massaal te horen van het publiek. Toen de middenvelder ook nog eens totaal onredelijk uit zijn slof schoot toen hij en geclaimde corner niet toegekend kreeg, was het publiek er klaar mee en kreeg Ziyech dit wederom te horen. Net als een jaar eerder overigens, begon de middenvelder vervolgens beter te voetballen. Hij scoorde twee keer en liet samen met ploeggenoot Cabral zijn ongenoegen blijken met een vingertje voor de lippen.
De media waren er natuurlijk als de kippen bij om te vermelden dat Ziyech “De gehele wedstrijd werd uitgefloten.” Niet kijkend naar de feiten en niet kijken naar het verloop die dag werd de provincieclub in de media afgeschilderd als de grote boosdoener. Want hoe haalde het Heerenveenpubliek het in het hoofd om hun jeugdproduct uit te fluiten, nadat hij de club zoveel had gegeven. Echter, hoe kon het ook anders, werden de ware feiten en de omstandigheden waarin de overstap destijds was gemaakt, voor het gemak even weggelaten. De provincieclub was een gemakkelijk slachtoffer voor de media.
En ook dit weekend werd de provincieclub weer genadeloos hard aangepakt. Want natuurlijk gaf de provincieclub grootheid Robin van Persie een dikke middelvinger en een ongelooflijke trap na, bij het overwinningsfeest zondagmiddag. De selectie en het publiek lieten, naar de mening van de heren analisten, hiermee overduidelijk zien dat ze zogenaamd blij waren van de topscorer van Oranje af te zijn. Het was natrappen, zelfs gênant en een vooropgezet plan volgens deze zelfde voetbalkenners.
En ja er zal ook zeker enige opluchting zijn geweest na een roerige week met het vertrek van Van Persie en een wisselvallig voetbalseizoen. En er zullen ook vast mensen zijn die de huidige coach van Feyenoord inderdaad liever zagen vertrekken. Maar het waren diezelfde analisten die voor het gemak ook even vergaten dat datzelfde sc Heerenveen eerder dit seizoen met 9-1 was afgemaakt, door de tegenstander van zondag, AZ. Ook vergaten ze dat de Friezen al zes wedstrijden op rij zonder overwinning waren, met onder andere verliespartijen tegen Ajax, FC Groningen en Quick Boys. En ook vergaten ze de droom die uitkwam voor een assistent die als interim hoofdcoach het team deze wedstrijd mocht leiden en met tranen in zijn ogen de overwinning voor zijn ogen zag ontvouwen. Met daarbij een slotfase, van een 2-2, afgekeurde goal, gemiste penalty en uiteindelijke 3-1, die men niet snel zal vergeten. Tel daarbij op het eerbetoon aan de overleden Marcel van der Velde, neef van onze erevoorzitter Riemer en goal in de minuut dat publiek massaal stond de applaudisseren voor dit eerbetoon en je hebt alle ingrediënten voor een jongensboek.
Allemaal dingen die de analisten even gemakkelijk vergaten of aan de kant hadden geschoven. Nee makkelijker is het om een provincieclub af te zeiken en even een dikke middelvinger aan diezelfde club op te steken.
Hielke Miedema