Welbespraakt debater, trotse volksvertegenwoordiger, bevlogen PvdA-politicus. Maar bovenal is Habtamu de Hoop fanatiek supporter van sc Heerenveen. Over fakkels in het stavak, voetballen met Jesse Klaver en de onschatbare waarde van jeugdtrainers.
‘Mooie eerste helft! #HEEcam’ twittert Habtamu de Hoop op 1 mei vanaf de noordtribune. Breed lachend staat hij op de foto, in de rust van die onvergetelijke Friese derby, de zonnebril nonchalant op het hoofd. Een dag eerder was hij hier ook, bij de afsluitende training in het Abe Lenstra stadion. ‘Dat kostte me een paar brandplekken in mijn winterjas. We stonden midden in het vak, met de fakkels van anderen in onze nek.’
De Hoop kan erom lachen. De levendige, soms wat ruige ambiance van Nieuw Noord staat mijlenver van zijn dagelijkse leven in het parlement in Den Haag. ‘Met een groepje vrienden hebben we al vier jaar seizoenkaarten in het stavak. Soms brengt dat enig ongemak; dan hoor ik kreten waarvan ik denk: moet dat nou zo? Maar ik wil op de plek zijn waar de meeste spanning en sfeer is.’
Tussen de mensen
Bovendien is het bij sc Heerenveen nog best gemoedelijk. Habtamu Hooligan bekt misschien lekker, maar zo gek wordt het natuurlijk niet. ‘Dus ja, ik ben Kamerlid. Maar ook een 24-jarige jongen uit Wommels die gewoon met een biertje in zijn hand naar voetbal moet kunnen kijken.’ Daar denken zijn volgers op social media precies zo over. ‘Na die tweet vanaf de tribune kreeg ik veel positieve persoonlijke berichten. “Cool dat een Kamerlid gewoon tussen de voetbalsupporters staat, wat leuk dat je zo normaal blijft”.’
PvdA’er Habtamu wil de derby ontzettend graag bijwonen. Daar moet alles voor moet wijken, zelfs de traditionele 1 meiviering op de Dag van de Arbeid. ‘sc Heerenveen-Cambuur is heel belangrijk voor mij. Dat wil ik echt niet missen. Van politici wordt ontzettend veel gevraagd, nu was het tijd om als voetbalman bij deze topwedstrijd te zijn. Ik ben nog nooit zo blij geweest met een gelijkmaker.’
‘Ik wil op de plek zijn met de meeste sfeer’
De clubliefde van De Hoop ontsproot op de velden van SDS. ‘Ik ben van jongs af aan voor Heerenveen. Dat begon in de F-jes, met een clinic van Maarten de Jong. Dat was een fantastische middag, in van die mooie shirtjes. Vriendjes waren vroeger voor Ajax, ik voor sc Heerenveen. Dat was voor mij heel vanzelfsprekend, ik ben een die-hard fan. Klaas-Jan Huntelaar en Afonso Alves vond ik geweldige spelers. Van Alves heb ik nog zo’n mooi rood-blauw uitshirt. En ik hield van voetballers als Filip Djuricic en Danijel Pranjic.’
Jongensdromen
Over die laatste heeft Habtamu nog een mooie anekdote. ‘Op mijn achtste mocht ik met de line-up in de Arena mee het veld op. Dan wordt je op basis van lengte bij iemand neergezet. Ik mocht met Pranjic! Ontzettend blij was ik, totdat… er een kleiner jongetje verscheen. Moest ik met Michael Dingsdag.’ Een iets minder fijn besnaarde speler, zullen we maar zeggen. Maar het kwam helemaal goed, herinnert de feanfan. ‘Eerst was ik teleurgesteld, maar Dingsdag was zo lief en zo aardig. We wonnen die dag ook nog van Ajax, met 0-1. Doelpunt Lasse Nilsson.’
In zijn jeugd gloort voor De Hoop ook even een succesvolle voetbalcarrière aan de horizon. Als spits wordt hij gescout door zowel sc Heerenveen als de Friese aartsrivaal. Tot een jongensboek als dat van Amin Sarr, zijn favoriete speler in de huidige selectie, komt het niet. ‘Op mijn zevende mocht ik eerst naar de voetbalschool van Heerenveen, maar dat was na een paar weken voorbij. Ik wilde heel graag profvoetballer worden, dan zeg je geen nee tegen Cambuur. Daar heb ik een paar duels in de D2 gespeeld. Na anderhalf jaar viel ik buiten de boot, toen hun jeugdopleiding fuseerde met FC Groningen. Ik was te klein en net niet snel genoeg. Ach, zo goed was ik dus ook weer niet.’
Ontzettend fanatiek
Tegenwoordig maakt Habtamu zijn doelpunten in SDS 3. ‘Sterk Door Samenspel, dat klinkt vrij sociaal-democratisch, toch?’, zegt hij met een lach. ‘We hebben een heel leuk vriendenteam, met jongens waar ik al vijftien jaar mee speel. Ik ben nog hartstikke fanatiek, misschien wel een beetje te veel. Op het veld ben ik een ander mens: emotioneel, gedreven en heel hard. “Gebruik jij je praatjes maar in Den Haag”, zeiden ze laatst tijdens een uitwedstrijd tegen me. Ik kan ongelooflijk slecht tegen mijn verlies. Als supporter heb ik dat gelukkig minder.’
Ook in Den Haag komt het torinstinct Habtamu nog af en toe van pas. ‘In onze PvdA-fractie zitten helaas weinig voetbalfans, maar GroenLinks-voorman Jesse Klaver is een groot Ajax-supporter. We voetballen wel eens met een groepje medewerkers van beide partijen. Afgelopen zomer nog, stelden Lisa Westerveld (GroenLinks) en ik beiden een team samen op een gezamenlijke heidag. Natuurlijk wonnen wij. Ik heb Jesse alle hoeken van het veld laten zien.’
Opgroeien op het voetbalveld
Die sportieve hoogtepuntjes zijn leuk natuurlijk, net zoals het fijn is om op het sportveld tussen vrienden de zinnen te verzetten en nieuwe energie op te doen. Maar voor Habtamu bleek het amateurvoetbal ook een belangrijke omgeving om tot wasdom te komen. ‘De rol van jeugdtrainers is ontzettend belangrijk voor kinderen. Door hen aan te spreken, om normen en waarden over te dragen. Dat is van onschatbare waarde voor de mienskip.’
Habtamu looft zijn eigen jeugdtrainer Remco Bervoets. ‘Remco is heel belangrijk voor mij geweest. Hij maakte mij aanvoerder in de A1 zodat ik meer zelfvertrouwen zou krijgen. Dat verraste mij, want ik was voor wedstrijden altijd behoorlijk zenuwachtig. Maar als captain nam ik meer verantwoordelijkheid, ging ik beter spelen en kreeg ik minder kaarten.’
Zo brengt Bervoets zijn pupil een beetje leiderschap bij. ‘Het heeft mijn karakter gevormd, in mijn ontwikkeling van jongen naar volwassen man. Ik leerde om bij tegenslag geen gekke dingen te doen en kwam meer uit mijn schulp, ook buiten het voetbalveld.’
Ook de veel te jong overleden trainer Chris de Wagt is een voorbeeld voor De Hoop. ‘Hij is mij enorm dierbaar. Ik maakte hem mee in mijn tijd bij ONS Sneek. Chris zag niet alleen de elf basisspelers, maar had écht oog voor iedereen in het team. Een fantastisch mens.’
Riepko Buikema, eindredacteur FeanFan Magazine