Voetbalclub Heerenveen bestond in het seizoen 2020-2021 honderd jaar. Een mijlpaal die gevierd moest worden. En een mijlpaal die een cadeau verdiende. Supportersvereniging FeanFan bedacht hiervoor het project Helden van Heerenveen. Supporters konden hun helden van honderd jaar sc Heerenveen kiezen. Daar is een prachtige lijst uitgekomen van honderd namen van spelers, trainers en bestuurders die in de eerste eeuw van de club van grote waarde zijn geweest. Eén van deze helden is Anthony Lurling.
Anthonius Petrus (Anthony) Lurling werd op 22 april 1977 geboren in ‘s-Hertogenbosch. De Bosschenaar begon zijn voetbalcarrière in het shirt van VV Hertogstad. Hij doorliep de jeugdopleiding van FC Den Bosch, waar hij op zeventienjarige leeftijd zijn debuut maakte in het betaald voetbal. In de eerste seizoenen vormde hij een tandem met Ruud van Nistelrooij, die in 1997 de overstap maakte naar sc Heerenveen.
Met Heerenveen de CL in
Van Nistelrooy vertrok door toedoen van PSV al in 1998 bij sc Heerenveen. In 2000 werd hij voor het eerst landskampioen door ‘slechts’ vier Eredivisie-wedstrijden te verliezen. Eén van die nederlagen werd toegebracht door Lurling, die in Eindhoven het winnende doelpunt maakte: 0-1. Heerenveen ging als nummer twee van Nederland de winterstop in en wist deze positie tot het einde vol te houden. Lurling had een groot aandeel in het bereiken van de Champions League door achttien keer te scoren in competitieverband.
In tegenstelling tot Jeffrey Talan, Daniel Jensen en Ronny Venema wist Lurling niet te scoren in de Champions League. Zijn deelname aan de Champions League werd zelfs gekenmerkt door een vervelend moment: de Bosschenaar vergat op bezoek bij Olympiakos Piraeus (2-0 nederlaag) mee te lopen met zijn tegenstander en was daarmee debet aan de Griekse openingstreffer. Foppe de Haan was na afloop pislink op Lurling, hoewel de trainer al snel zijn excuses maakte voor diens woede-uitbarsting.
Lurling maakte dertien doelpunten in zijn tweede seizoen bij sc Heerenveen. Ook in zijn derde seizoen noteerde de aanvaller dubbele cijfers (tien doelpunten), maar zijn Eredivisie-bijdrage zakte van twaalf naar zes doelpunten. Eén van zijn doelpunten maakte Lurling in de met 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Feyenoord door een zelf verdiende strafschop te benutten. Uitgerekend de Rotterdamse club pikte hem in de daaropvolgende zomer op in het Abe Lenstra Stadion.
Via een omweg terug naar Friesland
In Feyenoord-shirt speelde Lurling zeventig wedstrijden, maar geliefd voelde hij zich nooit in Rotterdam-Zuid. Via NAC Breda, 1. FC Köln, RKC Waalwijk, FC Den Bosch en nogmaals NAC keerde de aanvaller in januari 2014 als routinier terug naar Friesland. Door een knieblessure speelde Lurling maar vijf competitiewedstrijden na zijn comeback en de samenwerking kreeg dan ook geen vervolg. Op zijn 39ste sloot hij af in zijn geboortestad bij de lokale FC om vervolgens een trainerscarrière op te starten.
De tekst op het bord luidt:
Anthony Lurling (‘s-Hertogenbosch, 1977) maakt in 1999 de overstap van eerstedivisionist FC Den Bosch naar Heerenveen. Een geweldige balbehandeling, een neusje voor de goal, een uitstekende dribbel. Drie jaar lang is de buitenspeler de plaag voor elke verdediger. In het seizoen 1999-2000 wordt hij door de supporters verkozen tot Speler van het Jaar. Na drie mooie seizoenen gaat hij naar Feyenoord.
In 2014 keert hij als 36-jarige routinier voor een half seizoen terug. In de eerste wedstrijd na zijn rentree wordt hij uitgeroepen tot man van de wedstrijd. Voetballen is hij nog niet verleerd. In het vijfde duel raakt hij geblesseerd, waardoor zijn tijd bij Heerenveen voorbij is. Hij zwaait uiteindelijk af bij Den Bosch op het tweede niveau. De cirkel is rond.